کد مطلب:173090 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:226
سلسله ی بنی امیه
سر سلسله ی بنی امیه، «امیه» بود و از آن جا كه روحیات ناپاك و مادی داشت، به اندازه ای بی غیرت بود كه حتی همسر خودش را در اختیار فرزندش گذاشت! [1] این كار به قدری وقیح بود كه حتی در جاهلیت عرب نیز، ننگ بزرگی محسوب می شد. «حرب» فرزند «امیه» نیز كه پدر ابوسفیان بود، تجاوزهایی به حقوق و نوامیس مردم دارد كه نقل آن مجال دیگری را می طلبد. هم چنین ابوسفیان، كه پدر «معاویه» بود، بزهكاری های فراوانی دارد كه دو نمونه ی آن، با دو روسپی مشهور، به نام «نابغه» مادر عمروعاص و «سمیه» مادر زیاد بن ابیه، در مدارك معتبر ثبت می باشد. [2] یكی از رسوایی های بزرگ معاویه، این بود كه بر سر منبر اسلام، «زیاد» زنازاده را، برادر خود خواند، و به طوری كه برخی از منابع موثق می گوید: عمروعاص نیز، در اثر زنای ابوسفیان با «نابغه» مادر او، متولد گشت. [3] از این رو عده ای او را هم مانند «زیاد»، برادر «معاویه» به شمار می آورند!
طبیعی است كه این سه برادر ادعایی یا واقعی: معاویه، زیاد و عمروعاص، كه روح ابوسفیانی داشتند، مانند یك جان در چند بدن عمل می كردند و دوش به دوش یكدیگر، با آزار مردانی هم چون امام علی علیه السلام و پیروانش، مبارزه می نمودند. در دوره ی بعد نیز «عبیدالله» فرزند همان «زیاد» بود كه به دستور یزید، فرزند همان معاویه، با امام حسین فرزند امام علی علیه السلام مبارزه كرد و آن حضرت را به همراه عزیزان خدا، به شهادت رسانید.
علاوه بر این ها، دانستن این موضوع كه بنی امیه فقط یك گروه مخالف نبودند، بلكه در تحریك، یا تقویت همه ی گروه های مخالف، دست داشتند، بیانگر آن است كه كلیه ی حركت های ضد اسلامی توسط آنان رهبری می شد. از باب نمونه می توان «هند» همسر ابوسفیان، را مثال زد كه در جنگ احد، نقشه ی قتل پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام علی علیه السلام و جناب حمزه را طراحی كرد تا این كه غلامش، حمزه سیدالشهداء را كشت و مثله نمود و حتی جگر او را بیرون كشیده و جوید كه به «آكلة الاكباد» یعنی جگرخوار معروف گشت. [4] .
بنابراین دو تبهكار نامی تاریخ اسلام؛ یعنی معاویه و یزید، فرزندان ابوسفیان و هند هستند و قطعا از آن دو روح پلید و از این دو روح پلیدتر، انتظار چنین ستم هایی بر پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام علی علیه السلام و خاندان او می رفت.
«سنائی» چه زیبا سروده است:
داستان پسر هند مگر نشنیدی؟
كه از وز سه كس او به پیمبر چه رسید؟
پدر او، لب و دندان پیمبر بشكست
مادر او، جگر عم پیمبر بمكید
او، به ناحق، حق داماد پیمبر بگرفت
پسر او، سر فرزند پیمبر ببرید
طبیعی است كه این سه برادر ادعایی یا واقعی: معاویه، زیاد و عمروعاص، كه روح ابوسفیانی داشتند، مانند یك جان در چند بدن عمل می كردند و دوش به دوش یكدیگر، با آزار مردانی هم چون امام علی علیه السلام و پیروانش، مبارزه می نمودند. در دوره ی بعد نیز «عبیدالله» فرزند همان «زیاد» بود كه به دستور یزید، فرزند همان معاویه، با امام حسین فرزند امام علی علیه السلام مبارزه كرد و آن حضرت را به همراه عزیزان خدا، به شهادت رسانید.
علاوه بر این ها، دانستن این موضوع كه بنی امیه فقط یك گروه مخالف نبودند، بلكه در تحریك، یا تقویت همه ی گروه های مخالف، دست داشتند، بیانگر آن است كه كلیه ی حركت های ضد اسلامی توسط آنان رهبری می شد. از باب نمونه می توان «هند» همسر ابوسفیان، را مثال زد كه در جنگ احد، نقشه ی قتل پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام علی علیه السلام و جناب حمزه را طراحی كرد تا این كه غلامش، حمزه سیدالشهداء را كشت و مثله نمود و حتی جگر او را بیرون كشیده و جوید كه به «آكلة الاكباد» یعنی جگرخوار معروف گشت. [4] .
بنابراین دو تبهكار نامی تاریخ اسلام؛ یعنی معاویه و یزید، فرزندان ابوسفیان و هند هستند و قطعا از آن دو روح پلید و از این دو روح پلیدتر، انتظار چنین ستم هایی بر پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام علی علیه السلام و خاندان او می رفت.
«سنائی» چه زیبا سروده است:
داستان پسر هند مگر نشنیدی؟
كه از وز سه كس او به پیمبر چه رسید؟
پدر او، لب و دندان پیمبر بشكست
مادر او، جگر عم پیمبر بمكید
او، به ناحق، حق داماد پیمبر بگرفت
پسر او، سر فرزند پیمبر ببرید
[1] النزاع والتخاصم، مقريزي، ص 42.
[2] شرح نهج البلاغه، ج 4، ص 70.
[3] همان، ج 2، ص 101، نقل از ربيع الابرار زمخشري.
[4] شرح نهج البلاغه، ج 3، ص 387؛ طبري، ج 2، ص 204.